Heroina jugoslovenskog filma: Mira Furlan

Mira Furlan bila je jedna od najvećih glumica na prostoru bivše Jugoslavije. Podjednako omiljena od strane kolega, publike, reditelja, kritike, a mnogi će dodati - i od filmske kamere.

Snimala je još od 1975. godine, a uloga u seriji “Velo misto” ju je učinila poznatom.  

Ostvarenja “Kiklop” i “Lepota poroka” donela su joj Zlatnu arenu za najbolju sporednu i najbolju glavnu žensku ulogu, dok ju je svetska javnost upoznala u filmu “Otac na službenom putu”, koji je bio nominovan za Oskara za najbolji film na stranom jeziku.

Bez obzira na obim uloge koju je tumačila, u svaku je utisnula svoj prepoznatljiv glumački izraz. Jednom prilikom je izjavila da joj je Bergman apsolutni idol i da bi volela da se našla u nekom od njegovih filmova.

Mira se u ostvarenjima istakla kroz dva različita karaktera. Prvi je bio lik domaćice, obične žene, radnice iz patrijarhata, dok je drugi lik fatalne žene koji dovodi muškarce do gubitka razuma.

Tako na primer, u ostvarenju “Pismo-glava” glumi Finku, modernu i samostalnu ženu, koja uspeva da izmanipuliše glavnog junaka. Ona je hladna, spremna sve da žrtvuje zarad svojih ambicija i želja. U melodrami “Za sreću je potrebno troje” tumači radnicu u fabrici, verno oslikavajući svu težinu tog položaja. U kultnom ostvarenju “Lepota poroka” je možda odigrala i svoju najpoznatiju ulogu, gde je na maestralan način prikazala tradicijom sputanu ženu koja polako otkriva sve što je smatrala zabranjenim.

Mada je u privatnom životu imala mnogo poteškoća, zahvaljujući svom talentu, energiji i harizmi, ona je uspela da ostavi neizbrisiv trag u domaćoj, ali i stranoj kinematografiji, pre sve SAD-u, gde je glumila u nekoliko poznatih serija. Pored toga, napisala je autobiografiju i tekst za predstavu, bavila se pevanjem, što je doprinelo tome da ostane upamćena kao svestrana i zaokružena umetnica.

‍